هفدهم اردیبهشت ۱۴۰۴ – امشب در سالن سینما رویال لملی در شهر سانتا مونیکا مراسم اختتامیه جشنواره سینمای اروپای جنوب شرقی برگزار شد و مدیر جشنواره، خانم ورا مییوکلیک برندگان جشنواره را اعلام کرد. این بیستمین سالگرد جشنواره سینمای اروپای جنوب شرقی بود و جایزه پلی بر فراز مرزهای سینمای بدون مرز در پانزده سال گذشته به بهترین فیلم سینمایی در این جشنواره اهدا شده است
فیلم دی جی احمد ساختهٔ گئورگی ام. اونکوسکی، محصول مشترک مقدونیه شمالی، جمهوری چک، صربستان، کرواسی، جایزه پلی بر فراز مرزهای سینمای بدون مرز را در این جشنواره از آن خود کرد. در ضمن داوران جایزه پلی بر فراز مرزها دیپلم افتخار این جایزه را به فیلم وقتی بابانوئل کمونیست بود محصول مشترک بوسنی و هرزگوین، کرواسی، صربستان – به کارگردانی امیر کاپتانوویچ ادا کردند.
فیلم های سوپرمارکت ساختهٔ نمانیا بچانوویچ، قطره آب ساختهٔ رابرت بودینا و بی بال ساختهٔ نیکی ایلیف نامزدهای ذیگردریافت جایزه پلی بر فراز مرزها بودند.
دی جی احمد ساختهٔ گئورگی ام. اونکوسکی، محصول مشترک مقدونیه شمالی، جمهوری چک، صربستان، کرواسی داستان احمد، پسری پانزده ساله از روستای دورافتاده یوروک در مقدونیه شمالی است که برخلاف انتظارات پدر و جامعهٔ بستهٔ محل زندگیش، اولین تجربهٔ عشقی‌اش را با پناه بردن به موسیقی دنبال می‌کند.این فیلم اولین بار، ژانویه امسال در جشنوارهٔ ساندنس به نمایش درآمد و بخاطر درام موثر و دیدگاه خلاقانه‌اش برندهٔ جایزهٔ ویژه هیئت داوران شد ضمن اینکه جایزه تماشاگران را نیز بدست آورد.
وقتی بابانوئل کمونیست بود محصول مشترک بوسنی و هرزگوین، کرواسی، صربستان – به کارگردانی امیر کاپتانوویچ
حکایت یک گروه بازیگری است که با نمایشی درباره بابانوئل به توری می‌رود تا شادیِ تعطیلات سال نو را در شهرهای کوچک بوسنی و هرزگوین پس از جنگ به ارمغان بیاورد در حالی که بچه‌ها از عید کریسمس خوشحال هستند، حضور بابانوئل دوباره آتش
درگیری‌های قدیمی بین بزرگسالان را شعله‌ور می‌کند.
هیئت داوران جایزه پلی بر فراز مرزها:
کیلی بجر
موسس و مدیر ارشد بازاریابی موسسه مشاوره ۳۶۰ مدیاست، یک آژانس بازاریابی دیجیتال که با مدیریت بانوان، وظیفهٔ شناسایی داستان نویسان و برندهای مهم روابط اجتماعی را بعهده دارد. او با بیش از پانزده سال تجربه، کمپین‌های چند رسانه‌ای با کارایی بالا را برای مشتریان با نفوذ، از جمله جشنواره سینمایی ساندنس و جشنواره سینمایی دیده‌بانِ حقوق بشر، ایجاد کرده است. کیلی که مشتاق قدرت دگرگون‌کننده فیلم‌های مستند است، از سینمای عدالت اجتماعی برای الهام بخشیدن به کنش معنادار و مشارکت اجتماعی استفاده می‌کند. او همیشه از حامیان اصلیِ جایزهٔ پلی برفراز مرزهاست.
چاله نافوس
او در دورانِ آتش خانماسوز جنگ جهانی دوم، در دالاس به دنیا آمد، او در مدارس دولتی درس خواند، در دهه پنجاه میلادی، تابستان‌ها را در مزرعه خواهرش در شهرستان کومانچ سپری کرد و اسپانیایی را از همکلاسی‌هایش یاد گرفت. نافوس پس از تحصیل در دانشگاه تگزاس، در آرلینگتون، دپارتمانِ
«رادیو تلویزیون فیلم»
را تأسیس کرد و در کلاس‌های مطالعاتِ فیلم، به تدریس پرداخت و مدت هفت سال در کرسی علوم انسانی در پردیس نورتریج خدمت کرد. چاله که در سال ۱۹۹۸ بازنشسته شد، چهار سال را صرف سفر به این سو و آن سوی جهان و نوشتن کرد تا اینکه به عنوان مدیر، برنامه ریز به انجمن فیلم آستین ملحق شد. او اکنون در هیئت مدیرهٔ انجمن فیلم آستین و چندین جشنوار معتبر ایالت تگزاس فعالیت می‌کند
سوزان مورگان کوپر
کارگردان، تهیه کننده و نویسندهٔ سرشناسی است که به خاطر مستندهای تاثیرگذارش شناخته شده است. از آثار برجسته او می‌توان به «سفری به ماه و برگشت» (۲۰۱۶)، «کودک مولبری» (۲۰۱۲) و «سلاحی نامنتظر» (۲۰۰۸) اشاره کرد. او برای سبک بیان سینمایی‌اش بارها مورد تحسین منتقدان قرار گرفته است.
مورگان کوپر، همچنین کارگردان فیلم‌های «میرجانا: سفر یک دختر» در سال نود و هفت و «قهرمانان و قهرمانان» در سال دوهزار است. او چند مستند هم از جمله استرینگرها (۱۹۹۰) و فیلم بلند شورش هدلی را در کارنامه اش دارد. کوپر با بیش از سه دهه فعالیت حرفه ای، همچنان به ساختن مستند هایی در زمینه عدالت اجتماعی ادامه میدهد
ولادک یوشکوویچ،
او زادهٔ لهستان و فارغ التحصیل رشته مهندسی از دانشگاه فنی است؛ از جوانی کشش فراوانی به دنیای هنر داشت و همراه گروه کر این دانشکاه به هجده کشور جهان از جمله آمریکا سفر کرد و در این کشور اقامت گزید. قبل از مهاجرت، ولادک در ساخت یازده فیلم با فیلمساز شهیر لهستانی «پل لدر» همکاری کرد. او در سال ۱۹۹۹ جشنواره فیلم لهستان در لس آنجلس را تأسیس کرد و تا سال ۲۰۱۹ به عنوان مدیر این جشنواره فعالیت داشت و اکنون یکی از برنامه ریزان این جشنواره است.
گراناز موسوی،
متولد تهران است و کارهای فرهنگیش را به عنوان منتقد ادبی و نویسندهٔ نقد کتاب از ۱۷ سالگی آغاز کرده است. مجموعه‌ای از شعرهای او در ۱۶ سالگی منتشر شد، به ۹ زبان ترجمه شده است. فیلم‌هایش هم در جشنواره‌ها و سمپوزیوم‌های بین المللی به نمایش درآمده است. دومین کتاب او با نام «پابرهنه تا صبح» برنده بهترین کتاب شعر سال ایران (۱۳۸۰) انتخاب شد، کتابی که تابحال چهار بار تجدید چاپ شده است. گراناز دارای مدرک عالی در درام، مطالعات نمایشی و تدوین فیلم است. فیلم‌های او با نام‌های «تهران من برای فروش» و «وقتی انارها زوزه می‌کشند» در جشنواره‌ها مورد تحسین قرار گرفته و جوایز بین‌المللی به دست آورده‌اند.
عباس یاری،
روزنامه نگار و منتقد سینمای ایرانی متولد ۱۳۳۰ در اراک است. وی در سال ۱۳۵۴ از دانشکده تلویزیون و سینما فارغ التحصیل شد. یاری فعالیت روزنامه نگاری خود را از اوایل دبیرستان با مجله صبح امروز، تهران مصور، فیلم و هنر و کیهان آغاز کرد. او در سال ۱۳۶۱ یکی از بنیانگذارانِ مجله سینمایی فیلم و به دنبالش کتاب سال سینمای ایران و مجله فیلم اینترنشنال (به‌زبان انگلیسی) بود که انتشار فیلم، تا سال ۱۴۰۰ ادامه داشت. یاری که از بنیانگذاران انجمن منتقدان و نویسندگان سینمایی ایران و یکی از اعضای شورای طرح و برنامهٔ موزه سینما بود، در حال حاضر سردبیر سینمای بدون مرز یک نشریه جدید فیلم آنلاین ایرانی است. یاری همچنین دبیر جشن صد سالگی سینمای ایران بوده و چند دوره اهدای جوایز به فیلم‌های سالِ سینمای ایران را برنامه‌ریزی و کارگردانی کرده است.
