مادر بزرگ‌ها فیلمی بسیار بیمزه و لوس است که در سال ۲۰۲۵ توسط استفن چوبوسکی کارگردانی شده، شرکت نتفلیکس تهیه‌کنندهٔ این فیلم است که ادعا می‌کند بر مبنای قصه‌ای واقعی ساخته شده است.
بگذریم که باسمه‌ای بودنِ فیلم نشان می‌دهد که روایتِ ناشیانهٔ یک واقعیت، می‌تواند تبدیل به کلیشه‌ای بیمزه شود، درست مثل کسی که قادر به تعریف کردنِ یک جوکِ بامزه نیست و از مخاطبش حتی یک لبخند زورکی هم نمی‌گیرد.
اسکار اولا که نقش او را وینس وانِ مشهور بازی می‌کند در حالی که برای درگذشت مادرش غمگین است، خاطرات کودکی خود در دههٔ ۸۰ را به یادمی‌آورد؛ زمانی که در بروکلین زندگی می‌کرده و مادرش ماریا (کیت ایستمن) و مادر بزرگ ایتالیایی‌اش (کارن جوردانو) شبانه روز در آشپزخانه تلاش می‌کردند تا برای بر و بچه‌ها و فک و فامیل غذاهای خوشمزهٔ ایتالیایی درست کنند و چنان که افتد و دانی قهرمانِ قصهٔ فیلم تصمیم می‌گیرد دوباره همان غذاها را درست کند و بعد به سرش می‌زند رستوران داری کند و مادربزرگ‌های ایتالیایی را بعنوان آشپز به کار بگیرد.
حدس این که کار او در آغاز نمی‌گیرد و او می‌ماند و رستوران خالی از مشتری و خطر شکست و تعطیلی و سر آخر موفقیتی یک شبه و غیرمنتظره که فیلمساز تلاش می‌کند آن را نامنتظره و طبیعی جا بزند.
راستش را بخواهید من آزرده از روزگار، و غم‌های سیاه جهانی در دل، به این امید جلوی پرده نشستم که فیلمی مفرح، هیجان انگیز و ساده ببینم، محصولاتی که نام‌شان را گذاشته‌ام تنقلاتِ تصویری، همین. اما فیلم آنقدر باسمه‌ای و بد ساخت بود که فکر کنم مادر بزرگ‌های ایتالیایی می‌توانند به‌عنوان اعتراض، از آن برائت بجویند!
آقای چوبوسکی قادر نیست حتی در حد کمدی‌های لاندا بوزانکاییِ آن‌زمانِ سینمای ایتالیا هیجان بیافریند و سورپرایزی برای تماشاگر داشته باشد. اصلا از قایم باشک تصویری سر در نمیاورد و مثل آب خوردن می‌توانی حدس بزنی طرف کجا قایم شده! جدا از پرداخت ناشیانه، صحنه پردازی بی‌منطق، بازی‌ها هم نچسب و بد است تا جنسِ فیلم کاملا جور باشد!
فیلم Nonnas مادربزرگ‌ها با دوبله بفارسی را راحت می‌توانید گیر بیاورید و دو ساعتی ملال انگیز را بگذرانید
