بیستمین جشنواره فیلم اروپای جنوب شرقی از ۳۰ آوریل تا ۷ مه در لسآنجلس برگزار میشود و سینمای بدون مرز جایزه پلی بر فراز مرزها را که در بین فیلمسازان و جشنوارهها از محبوبیت و اعتبار خوبی برخوردار است، به یکی از پنج فیلم نامزد این دوره اهدا خواهد کرد.
نامزدهای این دوره از جشنواره
دی جی احمد ساختهٔ گئورگی ام. اونکوسکی، محصول مشترک مقدونیه شمالی، جمهوری چک، صربستان، کرواسی داستان احمد، پسری پانزده ساله از روستای دورافتاده یوروک در مقدونیه شمالی است که برخلاف انتظارات پدر و جامعهٔ بستهٔ محل زندگیش، اولین تجربهٔ عشقیاش را با پناه بردن به موسیقی دنبال میکند.این فیلم اولین بار، ژانویه امسال در جشنوارهٔ ساندنس به نمایش درآمد و بخاطر درام موثر و دیدگاه خلاقانهاش برندهٔ جایزهٔ ویژه هیئت داوران شد ضمن اینکه جایزه تماشاگران را نیز بدست آورد.
سوپرمارکت ساختهٔ نمانیا بچانوویچ از مونته نگرو، قصهٔ مردی بی خانمان است که بدون مزاحمت در یک سوپرمارکت زندگی میکند. او در طول روز در سیستم تهویهای که در فروشگاه وجود دارد، پنهان میشود و هنگام غروب که سوپرمارکت بسته است و همه رفتهاند، بیرون میآید تا از مزایای این خوان نعمت، بهرهمند شود! رابرت، یک کارمند سابق امنیتی سوپرمارکت، که قبلا در بخش حراست کار میکرده، متوجه این وضع شده و چون خودش از فروشگاه اخراج شده، میداند چگونه زنگ خطر و دوربینهای مخفی را دور بزند. مرد بیخانمان با احتیاط از این آشنایی استقبال میکند…
قطره آب ساختهٔ رابرت بودینا محصول آلبانی،
داستان زندگی آیدا تاجری سرسخت و موفق است که شغل برنامهریز شهری را هم دارد و برنامهریزی یارانههای سودآور اتحادیه اروپا را مدیریت میکند. او سیستم فاسدی را هدایت میکند که رئیس اش بخش زیادی از بودجه یارانهها را به جیب میزند. در یک شهر زیبای آلبانیایی در سواحل دریاچه، آیدا برای حفظ موقعیتش در این دنیای مردسالار و فوقالعاده مردانه، گاه مجبور به پذیرش رشوه میشود. زمانی که پسر نوجوانش مارک، توسط یک همکلاسی به تجاوز جنسی متهم میشود، زندگی آرام او، از هم می پاشد. آیدا که پسرش را بیگناه میداند، تحقیقاتی را آغاز می کند و قدرت پلیس را به چالش میکشد. هرچه آیدا با این مشکل عمیق تر درگیر میشود با زنجیرهای از سکوت، حسادت و تعصب روبرو میشود. جستوجوی بیوقفه او برای یافتن حقیقت، مجموعه ای از دروغهای تکاندهنده را آشکار میکند، دروغهایی که آسایش و زندگی او را تهدید میکند. آیدا به زودی متوجه میشود که باید با همان هیولایی که به خلق آن کمک کرده مقابله کند – سیستم فاسدی که خودش مدتها در آن شریک بوده است.
وقتی بابانوئل کمونیست بود محصول مشترک بوسنی و هرزگوین، کرواسی، صربستان – به کارگردانی امیر کاپتانوویچ
حکایت یک گروه بازیگری است که با نمایشی درباره بابانوئل به توری میرود تا شادیِ تعطیلات سال نو را در شهرهای کوچک بوسنی و هرزگوین پس از جنگ به ارمغان بیاورد در حالی که بچهها از عید کریسمس خوشحال هستند، حضور بابانوئل دوباره آتش
درگیریهای قدیمی بین بزرگسالان را شعلهور میکند.
بی بال ساختهٔ نیکی ایلیف از بلغارستان براساسِ یک داستان واقعی، به زندگی قهرمان پارالمپیک بلغاری در رشتهٔ پرش طول سه گام جهان، میخائیل هریستوف ساخته شده است. فیلم از لحظهای آغاز میشود که میخائیل هر دو دست خود را در جریان برق از دست میدهد و تصمیم میگیرد ورزشکاری حرفهای شود. همانطور که مبارزه شخصی میخائیل را روی پرده دنبال میکنیم (هم از روانی و هم از نظر جسمی)، شاهدیم که او چگونه خود را با شرایط وفق میدهد و چگونه به دنبال یافتن خود است که در نهایت ورزش موثرترین دارو برای کمک به اوست. او سختیهای زیادی را پشت سر میگذارد، چه در زمین ورزش و چه در روابط شخصی با پدر و مادر و مربیاش، دختری که عاشقش میشود، اما مهمتر از همه، سختی پذیرش اتفاقی است که برایش اتفاق افتاده است…
هیئت داوران جایزه پلی بر فراز مرزها:
کیلی بجر
موسس و مدیر ارشد بازاریابی موسسه مشاوره ۳۶۰ مدیاست، یک آژانس بازاریابی دیجیتال که با مدیریت بانوان، وظیفهٔ شناسایی داستان نویسان و برندهای مهم روابط اجتماعی را بعهده دارد. او با بیش از پانزده سال تجربه، کمپینهای چند رسانهای با کارایی بالا را برای مشتریان با نفوذ، از جمله جشنواره سینمایی ساندنس و جشنواره سینمایی دیدهبانِ حقوق بشر، ایجاد کرده است. کیلی که مشتاق قدرت دگرگونکننده فیلمهای مستند است، از سینمای عدالت اجتماعی برای الهام بخشیدن به کنش معنادار و مشارکت اجتماعی استفاده میکند. او همیشه از حامیان اصلیِ جایزهٔ پلی برفراز مرزهاست.
چاله نافوس
او در دورانِ آتش خانماسوز جنگ جهانی دوم، در دالاس به دنیا آمد، او در مدارس دولتی درس خواند، در دهه پنجاه میلادی، تابستانها را در مزرعه خواهرش در شهرستان کومانچ سپری کرد و اسپانیایی را از همکلاسیهایش یاد گرفت. نافوس پس از تحصیل در دانشگاه تگزاس، در آرلینگتون، دپارتمانِ «رادیو تلویزیون فیلم» را تأسیس کرد و در کلاسهای مطالعاتِ فیلم، به تدریس پرداخت و مدت هفت سال در کرسی علوم انسانی در پردیس نورتریج خدمت کرد. چاله که در سال ۱۹۹۸ بازنشسته شد، چهار سال را صرف سفر به این سو و آن سوی جهان و نوشتن کرد تا اینکه به عنوان مدیر، برنامه ریز به انجمن فیلم آستین ملحق شد. او اکنون در هیئت مدیرهٔ انجمن فیلم آستین و چندین جشنوار معتبر ایالت تگزاس فعالیت میکند
سوزان مورگان کوپر
کارگردان، تهیه کننده و نویسندهٔ سرشناسی است که به خاطر مستندهای تاثیرگذارش شناخته شده است. از آثار برجسته او میتوان به «سفری به ماه و برگشت» (۲۰۱۶)، «کودک مولبری» (۲۰۱۲) و «سلاحی نامنتظر» (۲۰۰۸) اشاره کرد. او برای سبک بیان سینماییاش بارها مورد تحسین منتقدان قرار گرفته است.
سوزان مورگان کوپر، همچنین کارگردان فیلمهای «میرجانا: سفر یک دختر» در سال نود و هفت و «قهرمانان و قهرمانان» در سال دوهزار است. او چند مستند هم از جمله استرینگرها (۱۹۹۰) و فیلم بلند شورش هدلی را در کارنامه اش دارد. کوپر با بیش از سه دهه فعالیت حرفه ای، همچنان به ساختن مستند هایی در زمینه عدالت اجتماعی ادامه میدهد
ولادک یوشکوویچ،
او زادهٔ لهستان و فارغ التحصیل رشته مهندسی از دانشگاه فنی است؛ از جوانی کشش فراوانی به دنیای هنر داشت و همراه گروه کر این دانشکاه به هجده کشور جهان از جمله آمریکا سفر کرد و در این کشور اقامت گزید. قبل از مهاجرت، ولادک در ساخت یازده فیلم با فیلمساز شهیر لهستانی «پل لدر» همکاری کرد. او در سال ۱۹۹۹ جشنواره فیلم لهستان در لس آنجلس را تأسیس کرد و تا سال ۲۰۱۹ به عنوان مدیر این جشنواره فعالیت داشت و اکنون یکی از برنامه ریزان این جشنواره است.
گراناز موسوی،
تولد تهران است و کارهای فرهنگیش را به عنوان منتقد ادبی و نویسندهٔ نقد کتاب از ۱۷ سالگی آغاز کرده است. مجموعهای از شعرهای او در ۱۶ سالگی منتشر شد، به ۹ زبان ترجمه شده است. فیلمهایش هم در جشنوارهها و سمپوزیومهای بین المللی به نمایش درآمده است. دومین کتاب او با نام «پابرهنه تا صبح» برنده بهترین کتاب شعر سال ایران (۱۳۸۰) انتخاب شد، کتابی که تابحال چهار بار تجدید چاپ شده است. گراناز دارای مدرک عالی در درام، مطالعات نمایشی و تدوین فیلم است. فیلمهای او با نامهای «تهران من برای فروش» و «وقتی انارها زوزه میکشند» در جشنوارهها مورد تحسین قرار گرفته و جوایز بینالمللی به دست آوردهاند.
عباس یاری،
روزنامه نگار و منتقد سینمای ایرانی متولد ۱۳۳۰ در اراک است. وی در سال ۱۳۵۴ از دانشکده تلویزیون و سینما فارغ التحصیل شد. یاری فعالیت روزنامه نگاری خود را از اوایل دبیرستان با مجله صبح امروز، تهران مصور، فیلم و هنر و کیهان آغاز کرد. او در سال ۱۳۶۱ یکی از بنیانگذارانِ مجله سینمایی فیلم و به دنبالش کتاب سال سینمای ایران و مجله فیلم اینترنشنال (بهزبان انگلیسی) بود که انتشار فیلم، تا سال ۱۴۰۰ ادامه داشت. یاری که از بنیانگذاران انجمن منتقدان و نویسندگان سینمایی ایران و یکی از اعضای شورای طرح و برنامهٔ موزه سینما بود، در حال حاضر سردبیر سینمای بدون مرز یک نشریه جدید فیلم آنلاین ایرانی است. یاری همچنین دبیر جشن صد سالگی سینمای ایران بوده و چند دوره اهدای جوایز به فیلمهای سالِ سینمای ایران را برنامهریزی و کارگردانی کرده است.